Flitskrediet

Een flitskrediet (ook wel minilening genoemd) is een lening met een korte looptijd en met een relatief lage leensom (vaak van enkele tientallen tot honderden euro’s). Aanbieders van een flitskrediet vallen onder het toezicht van de AFM en moeten beschikken over vergunning. Deze aanbieders moeten, net zoals alle kredietaanbieders, toetsen of een lening verantwoord kan worden verstrekt. De maximale kredietvergoeding voor een flitskrediet is 14% op jaarbasis.

Vergunningsplicht

In beginsel vallen ondernemingen die krediet aanbieden, waaronder aanbieders van flitskrediet, onder de vergunningplicht zoals volgt uit de Wft. Artikel 1:20, eerste lid, aanhef en sub e, Wft, bepaalt dat de Wft, en daarmee de vergunningplicht, niet van toepassing is op “financiële diensten met betrekking tot krediet dat binnen 3 maanden dient te worden afgelost en ter zake waarvan slechts onbetekenende kosten aan de consument in rekening worden gebracht”.

Om een gerechtvaardigd beroep te kunnen doen op deze reikwijdtebepaling moet men kijken naar de totale kosten van het krediet. De begrippen ‘totale kosten van het krediet’ en ‘onbetekenende kosten’ worden nader uitgelegd in de rechtspraak. Wij volgen de lijn van de rechtspraak en kijken bij de vraag of kosten onbetekenend zijn altijd naar de feitelijke gevolgen voor de consument. Onbetekenende kosten houdt in dat er een kleine vergoeding aan de consument wordt gevraagd. Deze vergoeding kan volgens ons in ieder geval niet meer dan 1% van de kredietsom op jaarbasis bedragen. Dit percentage moet worden berekend over de periode vanaf het aangaan van de kredietovereenkomst tot het moment dat het verstrekte krediet moet worden terugbetaald. Bij een krediet dat binnen 3 maanden moet worden terugbetaald, is dat dus 0,25%.

Een uitzondering op bovenstaande '1%-regel' geldt voor ‘deferred debit cards’. Een debitcard is een betaalkaart waarmee de betaling direct wordt gesaldeerd van de bankrekening van de consument. Met een deferred debit card vindt afschrijving van de rekening niet direct plaats, maar later. Wij hebben in 2011 aangegeven dat wij kosten voor een deferred debit card aanmerken als onbetekenend als de totale kosten van het krediet niet meer zijn dan €50 op jaarbasis. Wij hebben dit absolute bedrag in 2024 losgelaten om, waar dat gerechtvaardigd is, ruimte te geven aan aanbieders van een debitcard om te corrigeren voor (kosten)ontwikkelingen sinds 2011. Wij blijven toezien op een gerechtvaardigd beroep op de reikwijdtebepaling en monitoren actief de ontwikkelingen van prijzen en kosten voor deferred debit cards.

Maximale kredietvergoeding

Flitskredietaanbieders moeten net zoals alle kredietaanbieders, toetsen of de lening verantwoord kan worden verstrekt en een BKR-toets doen. Ook moet de flitskredietaanbieder zich aan de regels van de maximale kredietvergoeding houden. Dit betekent dat er jaarlijks een maximaal vergoedingspercentage aan de consument mag worden gevraagd. De maximale kredietvergoeding bedraagt 8% plus de wettelijke rente. De wettelijke rente is 6%. De maximale kredietvergoeding bedraagt 14% op jaarbasis.

Vrijwel alle kosten vallen onder de maximale kredietvergoeding van 14%, waaronder rente, kosten voor het niet op tijd terugbetalen van de lening, maar ook kosten voor een (verplichte) garantstelling. Het is daarbij niet relevant of de kosten voor de garantstelling door een externe partij of door de flitskredietaanbieder zelf in rekening worden gebracht.

Ook buitenlandse flitskredietaanbieders (vanuit een ander land binnen de EU opererend) die niet onder de vergunningplicht vallen van de AFM en wel online flitskredieten aanbieden aan de Nederlandse consument, zijn gebonden aan de regels voor de maximale kredietvergoeding van 14%.

Wet handhaving consumentenbescherming

Op basis van de Wet handhaving consumentenbescherming heeft de AFM de bevoegdheid om toezicht te houden op de naleving van Nederlandse regels over consumentenbescherming. Deze regels gelden zowel voor Nederlandse flitskredietaanbieders als flitskredietaanbieders die via een ander land binnen de EU flitskrediet aanbieden aan Nederlandse consumenten. Eén van die regels is de Wet oneerlijke handelspraktijken. In het kort komt deze wet erop neer dat uw onderneming geen oneerlijke handelspraktijken mag verrichten. Dit betekent onder meer dat uw onderneming moet voorkomen dat zij misleidende informatie verstrekt, bijvoorbeeld over de kosten die voor het krediet in rekening worden gebracht.

Om te voorkomen dat consumenten misleid worden moet uw onderneming essentiële informatie opnemen in reclame-uitingen. Deze informatie moet de consument in staat stellen op een zorgvuldige wijze tot het besluit te komen. Zonder deze informatie is er sprake van een zogenoemde misleidende omissie.

Bij essentiële informatie kan gedacht worden aan de kosten die in rekening worden gebracht voor het afsluiten van een krediet met een looptijd korter dan 3 maanden.

Meer informatie

Meer informatie over het aanvragen van een vergunning kunt u vinden op deze website. Heeft u daarna nog vragen, neem dan telefonisch contact op met het Ondernemersloket via telefoonnummer 0800-6800 680 (gratis).