Betaalrekeningen (PAD)
De Payment Accounts Directive (PAD) is een Europese richtlijn die als belangrijkste doel heeft voor consumenten de kosten voor het gebruik van betaalrekeningen transparanter te maken, overstappen naar een andere betaalrekeningaanbieder gemakkelijker te maken, en de toegang tot een basisbetaalrekening te waarborgen.
Wat wordt er geregeld met de PAD?
Inzicht in tarieven en in rekening gebrachte kosten bij betaalrekeningen
Aanbieders van betaalrekeningen moeten de kosten voor de betaalrekening en daaraan verbonden betaaldiensten door middel van gestandaardiseerde informatiedocumenten voorleggen aan de consument, zowel vooraf (in het zogeheten ‘Informatiedocument betreffende de vergoedingen’) als in een kostenoverzicht jaarlijks achteraf (in de zogeheten 'Vergoedingenstaat').
Nationale lijst met belangrijkste getarifeerde diensten verbonden aan de betaalrekening
Aanbieders van betaalrekeningen worden verplicht om in hun communicatie gebruik te maken van gestandaardiseerde termen voor aan de betaalrekening verbonden diensten. Deze termen zijn vastgesteld in de zogeheten ‘nationale lijst van meest representatieve aan een betaalrekening verbonden diensten waarvoor een vergoeding in rekening wordt gebracht’. Aanbieders dienen met ingang van 31 oktober 2018 in hun contractuele-, commerciële- en marketinginformatie voor consumenten gebruik te maken van de gestandaardiseerde terminologie in de nationale lijst.Basisbetaalrekening, overstapdienst en vergelijkingswebsite
Het bestaan van een basisbetaalrekening, een overstapdienst en een vergelijkingswebsite voor betaalrekeningen zijn in Nederland niet nieuw. Met de implementatie van de PAD in Nederlandse wetgeving is het recht van de consument op toegang tot een betaalrekening met basisfuncties nu ook wettelijk vastgelegd en zijn aanbieders van betaalrekeningen wettelijk verplicht een overstapdienst beschikbaar te stellen. De consumentenbond stelt een vergelijkingswebsite beschikbaar waarop de tarieven van de verschillende aanbieders van betaalrekeningen op toegankelijke wijze inzichtelijk worden gemaakt.Te verstrekken documenten
Informatiedocument betreffende de vergoedingen
Aanbieders van betaalrekeningen voor consumenten moeten hun klanten een ‘informatiedocument betreffende de vergoedingen’ aanbieden, ruim voordat deze een betaalrekening bij de betreffende aanbieder opent. Dit document geeft informatie over de tarieven van de belangrijkste diensten behorend bij de betaalrekening, zoals de kosten verbonden aan het betaalpakket. Het informatiedocument moet alle diensten uit de nationale lijst van belangrijkste getarifeerde betaaldiensten verbonden aan de betaalrekening bevatten. Vanaf 31 oktober 2018 moeten alle aanbieders van betaalrekeningen dit informatiedocument verstrekken aan hun potentiële klanten.Vergoedingenstaat
Aanbieders van betaalrekeningen voor consumenten moeten hun klanten jaarlijks een vergoedingenstaat verstrekken. Dit overzicht geeft inzicht in de kosten die in rekening zijn gebracht voor alle aan een betaalrekening verbonden diensten en de rentevoeten die eventueel zijn gehanteerd. De klanten met een betaalrekening moeten uiterlijk 31 oktober 2019 voor het eerst een vergoedingenstaat ontvangen hebben.Toepassing
De richtlijn is op 11 november 2016 in de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd. Aanbieders van betaalrekeningen moeten vanaf 31 oktober 2018 voldoen aan de transparantiebepalingen uit de richtlijn.
Deze richtlijn is van toepassing op betaalrekeningen waarop consumenten geldmiddelen kunnen plaatsen, contanten van kunnen opnemen en betalingstransacties van en naar derden kunnen ontvangen en uitvoeren.
Veelgestelde vragen over de nationale lijst
Moet de aanbieder de nationale lijst beschikbaar stellen?
Nee. De nationale lijst is beschikbaar op onze website en in de Staatscourant. Wel moet de aanbieder van de betaalrekening de termen en definities van de nationale lijst opnemen in een verklarende woordenlijst die ter beschikking moet worden gesteld aan consumenten.
Wat als er diensten op de nationale lijst missen of juist niet meer worden gebruikt?
De genoemde diensten op de nationale lijst worden elke vier jaar herzien. De eerstvolgende herziening is in 2022. Het is mogelijk dat bij de herziening nieuwe diensten aan de lijst worden toegevoegd of bestaande diensten worden verwijderd.
Veelgestelde vragen over aanpassen informatieverstrekking
In welke informatiedragers moet gebruik worden gemaakt van de nationale termen?
Aanbieders van betaalrekeningen moeten in hun contractuele-, commerciële- en marketinginformatie voor consumenten de gestandaardiseerde termen gebruiken. Zodat voor een consument duidelijk is op welke aan de betaalrekening verbonden dienst(en) de informatiedrager betrekking heeft.
Zijn aanbieders van betaalrekeningen verplicht om een verklarende woordenlijst te gebruiken?
Ja. Om consumenten te helpen inzicht te verkrijgen in de vergoedingen die voor hun betaalrekening gelden, moet een verklarende woordenlijst ter beschikking worden gesteld met duidelijke, niet- technische en ondubbelzinnige toelichtingen waarin in ieder geval de in het informatiedocument opgenomen diensten terugkomen. De verklarende woordenlijst moet voor consumenten een nuttig instrument zijn om de betekenis van de diensten beter te begrijpen, en met meer kennis van zaken een keuze te maken.
Veelgestelde vragen over het informatiedocument
Per wanneer moeten informatiedocumenten betreffende de vergoedingen worden verstrekt?
Vanaf 31 oktober 2018 moeten aanbieders van betaalrekeningen aan consumenten die een betaalrekening willen openen een informatiedocument betreffende de vergoedingen verstrekken. Dit kan op papier of via een andere duurzame drager. Aanbieders van betaalrekeningen moeten ervoor zorgen ervoor dat potentiële klanten ruim voordat een contract voor een betaalrekening wordt aangegaan, beschikken over het informatiedocument.
Welke marktpartijen moeten informatiedocumenten betreffende de vergoedingen verstrekken?
Alle aanbieders van betaalrekeningen waar geldmiddelen op geplaatst kunnen worden, contanten van kunnen worden opgenomen en betalingstransacties van uitgevoerd of op ontvangen kunnen worden, moeten informatiedocumenten betreffende de vergoedingen verstrekken. Deze verplichting voor aanbieders geldt sinds 31 oktober 2018.
Welke diensten moeten aanbieders van betaalrekeningen opnemen in het informatiedocument betreffende de vergoedingen?
Het informatiedocument betreffende de vergoedingen bevat alle diensten die zijn opgenomen in de nationale lijst. Per aangeboden dienst wordt gespecificeerd welke kosten bij consumenten in rekening worden gebracht wanneer zij deze dienst afnemen. Diensten die niet zijn opgenomen in de nationale lijst, staan niet in het informatiedocument. Het informatiedocument kan op papier of via een andere duurzame drager worden verstrekt. Aanbieders van betaalrekeningen moeten ervoor zorgen ervoor dat potentiële klanten ruim voordat een contract voor een betaalrekening wordt aangegaan, beschikken over het informatiedocument.
Welke kosten voor het aanbieden van een creditcard worden opgenomen in het informatiedocument betreffende de vergoedingen?
Wanneer de aanbieder van de betaalrekening de overeenkomst voor de creditcard met de klant sluit, dan moet de aanbieder de kosten voor het aanbieden van de creditcard vermelden in het informatiedocument betreffende de vergoedingen. Wanneer de overeenkomst wordt gesloten door een derde, in plaats van de aanbieder van de betaalrekening, dan komen de kosten voor het aanbieden van de creditcard niet terug in het informatiedocument.
Moet voor ieder betaalpakket en ieder type rekening een apart informatiedocument betreffende de vergoedingen worden aangeboden?
Aanbieders van betaalrekeningen stellen in ieder geval voor alle betaalrekeningen die zij aanbieden een informatiedocument betreffende de vergoedingen op. Dit geldt ook voor betaalrekeningen die aangeboden worden in de vorm van betaalpakketten die inhoudelijk van elkaar verschillen, omdat deze bijvoorbeeld zijn gericht op specifieke klantgroepen.
Mag reclame worden opgenomen in een informatiedocument betreffende de vergoedingen?
Het is niet toegestaan om reclame te verwerken in een informatiedocument betreffende de vergoedingen.
Mag worden afgeweken van het Europees gestandaardiseerde informatiedocument?
Nee. Voor het informatiedocument betreffende vergoedingen moet worden voldaan aan de standaarden zoals gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie van 11 januari 2018.
Hoe worden diensten van de nationale lijst die niet worden aangeboden bij een aanbieder vermeld in informatiedocumenten betreffende de vergoedingen?
Als een dienst van de nationale lijst niet wordt aangeboden bij een betaalrekening, dan wordt deze opgenomen in het informatiedocument betreffende de vergoedingen in combinatie met de tekst ‘niet beschikbaar’.
Is het toegestaan om aanvullende informatie op te nemen in een informatiedocument betreffende de vergoedingen?
Het is toegestaan om informatie die direct gerelateerd aan de aangeboden diensten op te nemen in het informatiedocument. Hiervoor mag gebruik worden gemaakt van voetnoten waarin bijvoorbeeld wordt vermeld dat kosten voor bepaalde diensten kunnen fluctueren. Ook is het toegestaan om in de elektronische templates hyperlinks op te nemen. Het toevoegen van reclame of hyperlinks naar reclames is uitdrukkelijk niet toegestaan.
Mag in de vergoedingenstaat gebruik worden gemaakt van merknamen die worden gebruikt voor het aanduiden van betaaldiensten?
Het is toegestaan om merknamen te gebruiken in de vergoedingenstaat. Hiervoor geldt dat deze direct moeten volgen na de gestandaardiseerde term uit de nationale lijst. Merknamen moeten tussen haken worden vermeld.
Veelgestelde vragen over de vergoedingstaat
Hoe vaak moet een vergoedingenstaat worden verstrekt?
Een consument met een betaalrekening moet jaarlijks minimaal één vergoedingenstaat ontvangen.
Wie ontvangen een vergoedingenstaat?
Consumenten die in het bezit zijn van een betaalrekening ontvangen minimaal jaarlijks een vergoedingenstaat.
Welke kosten worden vermeld in de vergoedingenstaat?
De vergoedingenstaat vermeldt welke diensten gerelateerd aan de betaalrekening in een bepaalde periode door de consument zijn afgenomen en welke kosten daarvoor door de aanbieder in rekening zijn gebracht aan de consument. Daarnaast worden de debet- en de creditrente vermeld die gedurende het jaar zijn gehanteerd.
Welke kosten voor het aanbieden van een creditcard moeten in een vergoedingenstaat worden opgenomen?
Wanneer de aanbieder van de betaalrekening de overeenkomst voor de creditcard met de klant sluit, dan moet de aanbieder de kosten voor het aanbieden van de creditcard vermelden in de vergoedingenstaat. Wanneer de overeenkomst wordt gesloten door een derde, in plaats van met de aanbieder, dan komen de kosten voor het aanbieden van de creditcard niet terug in de vergoedingenstaat.
Mag worden afgeweken van het Europees gestandaardiseerde format voor de vergoedingenstaat?
Nee. Voor de vergoedingenstaat moet worden voldaan aan de technische standaarden zoals gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie van 11 januari 2018.
Mag een aanbieder van een betaalrekening naast de vergoedingenstaat andere overzichten verstrekken?
Het is toegestaan om aan consumenten naast de vergoedingenstaat andere overzichten te verstrekken die informatie geven over de kosten die in rekening zijn gebracht voor de aan de betaalrekening gekoppelde diensten.
Mag in de vergoedingenstaat reclame worden opgenomen?
Nee. Het is niet toegestaan om reclame-uitingen op te nemen in de vergoedingenstaat.
Mag in de vergoedingenstaat gebruik worden gemaakt van merknamen die worden gebruikt voor het aanduiden van betaaldiensten?
Het is toegestaan om merknamen te gebruiken in de vergoedingenstaat. Hiervoor geldt dat deze direct moeten volgen na de gestandaardiseerde term uit de nationale lijst. Merknamen moeten tussen haken worden vermeld.