Veelgestelde vragen

Wij vereisen een duidelijke, volledige en begrijpelijke openbaarmaking van informatie over (de gebruikmaking van) benchmarks in een prospectus. Dit is in het bijzonder belangrijk voor prospectussen die betrekking hebben op uitgiftes van obligaties en andere effecten zonder aandelenkarakter waarbij de betaling van de rente afhangt van een benchmark (bijvoorbeeld EURIBOR).

In zulke prospectussen verwachten wij in ieder geval het volgende:

• Een begrijpelijke, volledige en consistente beschrijving van alle fallback-bepalingen die van toepassing worden wanneer de oorspronkelijke benchmark ophoudt te bestaan of (tijdelijk) niet beschikbaar of gepubliceerd is. Zie hiervoor ook deze publicatie met aanbevelingen van de Working Group on EU Risk-free Rates;
• Een begrijpelijke en volledige beschrijving van alle materiele risico’s in het hoofdstuk risicofactoren die zich kunnen verwezenlijken wanneer de oorspronkelijke benchmark ophoudt te bestaan of wanneer die benchmark (tijdelijk) niet beschikbaar of gepubliceerd is;
• Een begrijpelijke en volledige beschrijving van elk potentieel belangenconflict van de uitgevende instelling (of een verbonden partij) als de uitgevende instelling (of een verbonden partij) discretionaire bevoegdheid heeft in (i) het bepalen van een benchmark event en/of (ii) het vaststellen van een alternatieve benchmark;
• Een vermelding of de uitgevende instelling dan wel een gelieerde partij is of kan worden aangesteld om een alternatieve benchmark of een spread daarop vast te stellen en te bepalen, en of die instelling of partij dan voldoet aan de vereisten van de Benchmarkverordening (waaronder een benchmarkvergunning);
• Up-to-date en relevante informatie over de geselecteerde benchmarks, de hervorming van de benchmarks en de Benchmarkverordening;
• Een verklaring of de beheerder van de geselecteerde benchmark is opgenomen in het ESMA-register voor benchmarkbeheerders.

Zie ook de informatie over ons toezicht met betrekking tot de Benchmarkverordening. 

 

Wordt het prospectus opgesteld in het kader van deelnemingsrechten in een instelling voor collectieve belegging van het closed-end type, opgezet als een gemeenschappelijk fonds met een fondsbeheerder, kort gezegd een beleggingsfonds met een aparte beheerder, dan vereist de Prospectusverordening dat ook over de beheerder bepaalde informatie in het prospectus wordt opgenomen.

Het gaat om bepaalde informatievereisten uit Bijlage 1 van de Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/980 met betrekking tot de uitgevende instelling die dan in plaats van het beleggingsfonds (zijnde uitgevende instelling) met betrekking tot de beheerder opgenomen moeten worden. Welke informatievereisten uit Bijlage 1 dit precies betreft, is te vinden in de tweede alinea van de introductie van Bijlage 4 van diezelfde Verordening; de afdelingen/rubrieken 6, 12, 13, 14, 15.2, 16 en 20 van Bijlage 1 zijn dan van toepassing op de beheerder.

Daarnaast zijn de informatievereisten opgenomen in rubrieken 2, 4 en 18 van Bijlage 1 van toepassing op zowel de beheerder als op het closed-end beleggingsfonds. Dit betreft onder andere de historische financiële informatie, ook van de beheerder moeten dus door een accountant gecontroleerde jaarrekeningen in het prospectus worden opgenomen.

Let op dat de eerste alinea van de introductie van Bijlage 4 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/980 verwijst naar informatievereisten uit Bijlage 1 die voor het fonds gelden. Omdat in geval van beleggingsfondsen met een aparte beheerder de rubrieken uit Bijlage 1 van toepassing zijn op ofwel het fonds, ofwel de beheerder of op beide, hebben wij voor het gemak daar een speciale verwijzingstabel voor opgesteld (met de titel: ‘Bijlage 1 voor de toepassing van bijlage 4: Registratiedocument collectieve belegging van het closed-endtype’). De toepasselijke verwijzingstabellen vindt u ook op onze website.

Ja, het opnemen van de LEI in het prospectus is verplicht, ook als de entiteit nog niet over een LEI beschikt.

De Legal Entity Identifier (LEI) is een wereldwijd unieke code waarmee partijen op financiële markten geïdentificeerd kunnen worden. Dit helpt om financiële risico’s beter te beheersen omdat toezichthouders mogelijke systeemrisico’s en marktmisbruik eenvoudig en tijdig kunnen herkennen. De LEI wordt onder meer gebruikt om betrokken partijen te identificeren bij een financiële transactie. ESMA heeft in een publicatie uiteengezet wie allemaal een LEI kan aanvragen. Deze publicatie treft u hier.

Op grond van de Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/980 bestaat de verplichting om een LEI op te nemen in het prospectus voor:

• de uitgevende instelling (rubriek 4.2 van Bijlage 1) (ook als de uitgevende instelling een Fonds voor Gemene Rekening (FGR) is, dient het een eigen LEI aan te vragen);
• de beheerder van de uitgevende instelling (rubriek 4.2 van Bijlage 1);
• de entiteit die het taxatieverslag opstelt (rubriek 2.7 sub a jo. rubriek 4.1 van Bijlage 4 jo rubriek 4.2 van Bijlage 1);
• de entiteit die voor het beheer van het vastgoed verantwoordelijk is, bijvoorbeeld de beheerder en/of een property manager (rubriek 2.7 sub b jo. rubriek 4.1 van Bijlage 4 jo. rubriek 4.2 van Bijlage 1); en
• de bewaarder (rubriek 5.1 sub a van Bijlage 4 jo rubriek 4.2 van Bijlage 1).
• de eventuele garant (art. 7 lid 7 sub c Prospectusverordening).

Een LEI kunt u aanvragen via de website van de Kamer van Koophandel (KvK). Het is bij de KvK alleen mogelijk een LEI aan te vragen voor organisaties die in het Handelsregister staan ingeschreven. Indien inschrijving bij de KvK niet mogelijk is, bijvoorbeeld in het geval van een Fonds voor Gemene Rekening, dan is het ook mogelijk een LEI aan te vragen via Registration Agents bekend bij de Global Legal Entity Identifier Foundation. Lees meer informatie over de LEI. 

Ja, het opnemen van de ISIN code is verplicht, ook als de effecten nog geen ISIN code hebben.

De effecten die onder het prospectus worden uitgegeven, moeten een ISIN code hebben. De ISIN moet vermeld worden in de samenvatting en in het prospectus. Dit volgt uit respectievelijk artikel 7 van de Prospectusverordening en uit de informatievereisten in de toepasselijke bijlages van de Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/980. In geval van een basisprospectus kan de ISIN code ook vermeld worden in de definitieve voorwaarden als op het moment van goedkeuren van het basisprospectus de ISIN nog niet bekend is.

Een analistenpresentatie kwalificeert (doorgaans) niet als reclame. Dit betekent echter niet dat er geen regels op van toepassing zijn. Een analistenpresentatie kwalificeert namelijk (in bijna alle gevallen) als ‘in mondelinge en schriftelijke vorm medegedeelde informatie betreffende de aanbieding van effecten aan het publiek of de toelating van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt’.

De normen die voor deze (mondelinge en schriftelijke informatie) gelden, staan vermeld in artikel 22 lid 4 van de Prospectusverordening en worden verder ingevuld in artikel 16 Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/979. Deze normen gelden dus voor informatie ook al wordt deze niet voor reclamedoeleinden verstrekt, bijvoorbeeld voor analistenpresentaties.

Informatie opgenomen in een analistenpresentatie moet stroken met de informatie in het prospectus. Dit betekent onder andere dat de informatie in een analistenpresentatie niet in tegenspraak mag zijn met de informatie in het prospectus en dat de informatie in een analistenpresentatie geen materieel onevenwichtig beeld mag geven van de informatie in het prospectus, bijvoorbeeld door negatieve aspecten (zoals risico’s) van die informatie minder prominent te presenteren dan de positieve aspecten, door weglating of door selectieve weergave van bepaalde informatie. Dit is neergelegd in artikel 16 lid 1 van bedoelde Gedelegeerde Verordening.

Op grond van artikel 22 lid 2 van de Prospectusverordening is het niet vereist om een prospectusverwijzing op te nemen in een mondelinge/schriftelijke uiting, zoals een analistenpresentatie. Alhoewel dit geen vereiste is raden wij een uitgevende instelling toch aan om een prospectusverwijzing op te nemen, zodat beleggers op een adequate manier geïnformeerd worden.

Op grond van rubriek 7.4 van Bijlage 11 en vergelijkbare rubrieken van andere bijlagen van de Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/980 moet in het prospectus informatie worden opgenomen over eventuele lock-up-overeenkomsten.

Het bestaan van een lock-up-overeenkomst is relevante informatie voor bestaande en nieuwe kapitaalverschaffers van een onderneming. Deze informatie geeft de zekerheid dat voor een vooraf vastgestelde periode een bepaald gedeelte van de aandelen niet verhandeld zal worden. Gezien de impact van deze afspraken op de koers van de aandelen is het belangrijk dat deze overeenkomst duidelijk wordt beschreven in het prospectus. Zijn er voorwaarden overeengekomen waaronder de betrokken partijen zich niet aan de lock-up hoeven te houden, dan moet deze mogelijkheid inclusief de voorwaarden ook worden beschreven in het prospectus.

Wij constateren dat uitzonderingen en/of opschortende voorwaarden op de lock-up regelmatig onvoldoende in het prospectus worden beschreven. Alleen door een duidelijke beschrijving kunnen beleggers een inschatting maken over de mate waarin de lock-up-overeenkomst verzekert dat de aandelen niet op de markt zullen worden aangeboden binnen de afgesproken termijn. In gevallen waarbij de lock-up naar believen (‘full discretion’) van de betrokken partijen opgeheven kan worden, dient de uitgevende instelling te overwegen of de mogelijkheid dat de lock-up-overeenkomst nog voor het einde van de lock-up-periode wordt opgeschort, opgezegd of anderszins buiten toepassing kan worden gesteld, als een afzonderlijke risicofactor moet worden opgenomen in het prospectus.

Voor alle documenten die in een prospectus worden opgenomen door middel van verwijzing, moet een directe hyperlink naar die betreffende documenten worden opgenomen.

Op grond van artikel 19 lid 2 van de Prospectusverordening (EU) 2017/1129, is het vereist dat in het prospectus voor ieder afzonderlijk document dat door middel van verwijzing wordt opgenomen in het prospectus, een hyperlink wordt opgenomen. De hyperlink moet direct linken naar het document zelf. Er kan niet volstaan worden met een hyperlink naar een webpagina waar het document te downloaden is. 

Wanneer slechts een gedeelte van het gepubliceerde document wordt opgenomen door verwijzing in het prospectus, dient het prospectus een verklaring te bevatten dat de niet-opgenomen delen ofwel niet relevant zijn voor de belegger, ofwel elders in het prospectus ter sprake komen.

In dit kader wijzen wij er verder op dat documenten die worden opgenomen door middel van verwijzing, op grond van artikel 21 lid 2 van de Prospectusverordening op de website toegankelijk moeten zijn op dezelfde plaats waar ook het prospectus te downloaden is. Dit vereiste is te vinden in artikel 21 lid 2 van de Prospectusverordening.

Nee, dat hoeft niet. Wij aanvaarden, als bevoegde autoriteit voor de uitvoering van de Prospectusverordening, de Nederlandse en de Engelse taal als talen waarin het prospectus kan worden opgesteld. Voor de samenvatting stellen wij geen aanvullende eisen. De samenvatting van een Engelstalig prospectus hoeft voor aanbiedingen van effecten aan het publiek of toelatingen tot de handel op een gereglementeerde markt in Nederland dus niet in het Nederlands vertaald te worden.

Ja, naast publicatie van het prospectus (met daarin de samenvatting) moet de samenvatting ook als apart document gepubliceerd worden. Dit geldt ook voor de samenvatting voor afzonderlijke uitgiftes bij basisprospectussen.

De aparte samenvatting wordt gepubliceerd en is toegankelijk op dezelfde afdeling van de website als die waar het prospectus wordt gepubliceerd. Ook moet in het aparte document met de samenvatting duidelijk vermeld worden op welk prospectus die samenvatting betrekking heeft.

In het geval van een basisprospectus zal pas een samenvatting opgesteld worden bij het opstellen van de definitieve voorwaarden voor een specifieke uitgifte. Deze samenvatting wordt aan de definitieve voorwaarden gehecht. Ook de definitieve voorwaarden (inclusief de aangehechte samenvatting) dienen op dezelfde afdeling van de website als die waar het prospectus wordt gepubliceerd, te worden gepubliceerd. 

 

Geldigheidsduur

Op grond van artikel 21 lid 8 van de Prospectusverordening (EU) 2017/1129 dient een goedgekeurd prospectus een opvallend geplaatste waarschuwing te bevatten over het tijdstip waarop de geldigheidsduur van het prospectus verstrijkt. Ook moet vermeld worden dat het opstellen van een supplement niet meer verplicht is als het prospectus niet meer geldig is.

De geldigheid van het prospectus eindigt als de aanbiedingsperiode is afgelopen of als de effecten zijn toegelaten tot de handel op een gereglementeerde markt. Met andere woorden, als de prospectusplichtige handeling is geëindigd, eindigt daarmee ook de geldigheid van het prospectus. Het is belangrijk om in deze waarschuwing de daadwerkelijke geldigheidsduur van het prospectus aan te halen, en niet (enkel) te wijzen op de maximale geldigheidsduur van twaalf maanden (die volgt uit artikel 12 lid 1 van de Prospectusverordening).

Omwille van de begrijpelijkheid voor beleggers heeft het de voorkeur dat een (al dan niet indicatieve) datum wordt vermeld waarop de geldigheid van het prospectus verstrijkt en niet enkel een omschrijving wordt gegeven van het tijdstip van verstrijken. De datum van goedkeuring van het prospectus is de eerste dag waarop het prospectus geldig is.

Verplichting tot aanvullen

De verplichting om het prospectus aan te vullen in geval van een belangrijke nieuwe factor, materiële vergissing of materiële onnauwkeurigheid is geen voorwaarde voor de geldigheid van het prospectus. In de waarschuwing dient het dan ook niet als een voorwaarde geformuleerd te worden. Vermeld dient te worden dat de verplichting om het prospectus aan te vullen in geval van belangrijke nieuwe factoren, materiële vergissingen of materiële onnauwkeurigheden, niet (meer) van toepassing is wanneer het prospectus niet langer geldig is.   

Opvallend geplaatst

De waarschuwing moet opvallend geplaatst worden in het prospectus. Bij een opvallende plaatsing van deze waarschuwing valt te denken aan een plaatsing op de voorpagina van het prospectus. Ook kan het gebruik van vetgedrukte tekst of een apart kopje of kader (met een losstaand stuk tekst) de plaatsing opvallend maken.

Voorbeeld van de verplichte waarschuwing die zowel de geldigheidsduur als de verplichting tot aanvullen benoemd (NB dit voorbeeld is slechts ter illustratie):

'De geldigheid van dit prospectus verstrijkt op 31 maart 2024, zijnde de einddatum van de aanbiedingsperiode en uiterlijk twaalf maanden na de datum van het prospectus. De verplichting om het prospectus aan te vullen met een supplement in geval van belangrijke nieuwe factoren, materiële vergissingen of materiële onnauwkeurigheden is niet van toepassing wanneer het prospectus niet langer geldig is.'

 

Een aanvulling – ook wel supplement genoemd -  op het prospectus moet opgesteld worden als zich tijdens de geldigheidsperiode van het prospectus een belangrijke nieuwe factor, materiële vergissing of materiële onnauwkeurigheid voordoet. Wanneer de belangrijke nieuwe factor, materiële vergissing of materiële onnauwkeurigheid leidt tot veel aanpassingen op de informatie in het prospectus, bestaat de mogelijkheid om een geconsolideerde versie van het prospectus als bijlage in het supplement op te nemen. Wij kunnen een dergelijke bijlage vereisen als dat noodzakelijk is om de begrijpelijkheid van de in het aangevulde prospectus verstrekte informatie te waarborgen.

Als wij u verzoeken een geconsolideerde versie als bijlage op te nemen, dan moet het gehele aangevulde prospectus als geconsolideerde versie worden opgenomen. Het opnemen van slechts delen of bepaalde hoofdstukken in de bijlage, is niet de bedoeling. In beginsel kan een schone, ongemarkeerde versie van het geconsolideerde prospectus worden opgenomen. De wijzigingen blijken immers reeds uit het supplement. In bepaalde gevallen kan het voor de begrijpelijkheid nodig zijn dat juist een gemarkeerde versie wordt opgenomen waarin de wijzigingen op het oorspronkelijke prospectus te zien zijn. Wij beoordelen per geval of voor de begrijpelijkheid een schone of een gemarkeerde versie beter is.

Een goedgekeurd prospectus is geldig zo lang de aanbieding van de effecten loopt of totdat de effecten zijn toegelaten tot de handel op een gereglementeerde markt, met een maximum van twaalf maanden.

In de prospectusverordening is bepaald dat een goedgekeurd prospectus maximaal twaalf maanden geldig is. De geldigheid van een goedgekeurd prospectus kan echter eerder verlopen, namelijk als de aanbieding van de effecten aan het publiek waarvoor het prospectus is opgesteld, is afgelopen of, in geval van een toelating van de effecten tot de handel op een gereglementeerde markt, als de effecten zijn toegelaten tot de handel. Anders gezegd, als de verplichting om een goedgekeurd prospectus te hebben, er niet langer is (omdat de aanbieding is afgelopen of omdat de effecten zijn toegelaten tot de handel), vervalt de geldigheid van het prospectus. Zo lang het prospectus geldig is, moet het prospectus met een (goed te keuren) supplement worden aangevuld als zich een belangrijke nieuwe factor, materiële vergissing of materiële onnauwkeurigheid voordoet die verband houdt met de informatie in het goedgekeurde prospectus en die van invloed kan zijn op de beoordeling van de effecten. Op grond van artikel 21 lid 8 van de Prospectusverordening dient dit ook in een verklaring in het prospectus te worden opgenomen. Zie hiervoor ook onze Q&A hierboven.

Het goedgekeurde prospectus dient gedurende tenminste tien jaar na publicatie beschikbaar te blijven in elektronische vorm op grond van artikel 21 lid 7 van de Prospectusverordening. 
Onder het goedgekeurde prospectus valt niet alleen het prospectus zelf, maar ook eventuele documenten die worden opgenomen door verwijzing, de definitieve voorwaarden bij een basisprospectus en de samenvatting. Al deze documenten dienen op dezelfde afdeling op een website toegankelijk te zijn voor het publiek. De opgenomen hyperlinks in het prospectus naar documenten opgenomen door verwijzing dienen ook tenminste tien jaar functioneel te blijven. De vorm en inhoud van het prospectus dient gedurende deze periode van tien jaar gelijk te blijven aan de originele versie zoals deze is goedgekeurd.