Duurzaamheidsverslaggeving en de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD)
Grote beursgenoteerde ondernemingen (OOB’s) met meer dan 500 medewerkers vallen vanaf boekjaar 2024 onder de nieuwe rapportageverplichtingen van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), oftewel de richtlijn duurzaamheidsrapportering. Veel andere ondernemingen volgen de jaren erna. De CSRD schrijft voor dat ondernemingen uitgebreider rapporteren over duurzaamheidsinformatie en daarbij de European Sustainability Reporting Standards (ESRS) moeten hanteren. Ook moet de accountant eerst beperkte, en vanaf 2028 (mogelijk) redelijke mate van zekerheid geven over deze duurzaamheidsinformatie.
CSRD: transparantie over milieu- en sociale aspecten
Transparantie over de effecten die ondernemingen hebben op milieu- en sociale aspecten, de resultaten en de financiële impact daarvan zijn steeds belangrijker geworden en zijn dan ook opgenomen in de CSRD. Hoe een onderneming zich opstelt ten opzichte van deze aspecten is relevante informatie voor gebruikers van jaarverslagen.
Klimaatverandering, de vernietiging van ecosystemen en het schenden van mensenrechten zijn zaken waar een onderneming niet meer omheen kan, omdat zij direct (denk aan verlies van landbouwgrond), indirect (bijvoorbeeld door rechtszaken en/of beprijzing) of moreel de onderneming raken. Voor gebruikers is deze informatie relevant. Bijvoorbeeld om te bepalen of de belegger wil (blijven) investeren in deze onderneming. En de overheid, NGO’s en ook beleggers kunnen beoordelen of de onderneming voldoende bijdraagt aan een meer duurzame samenleving.
Transparante kapitaalmarkten zijn gebaat bij transparante verslaggeving en dat is wat de AFM met haar toezicht op verslaggeving van beursgenoteerde ondernemingen bevordert. Duurzaamheid heeft dan ook prioriteit in de AFM-strategie 2023-2026.
Verkenning bij beursgenoteerde ondernemingen
Vooruitlopend op de CSRD heeft de AFM twee verkenningen gedaan over hoe grote OOB’s nu rapporteren. De AFM adviseerde in het rapport ‘Geen tijd te verliezen’ onder ander om meer te investeren in voldoende deskundigheid en capaciteit bij duurzaamheidsverslaggeving en assurance en om op tijd te beginnen met het verzamelen van beschikbare en betrouwbare duurzaamheidsinformatie.
Uit het rapport ‘Transparante netzerodoelstellingen vragen om lef’ bleek bovendien dat de grote beursgenoteerde ondernemingen in hun jaarverslagen op de goede weg zijn bij het onderbouwen van hun netzerodoelstellingen tot 2030, maar dat de weg naar 2050 nog vaag is. Er is lef nodig om dit goed te doen; om transparant te zijn, ook over zaken die onzeker zijn.
