Toepassing Wet beloningsbeleid financiële ondernemingen

De AFM heeft naar aanleiding hiervan telefonisch contact opgenomen met deze vergunninghouders. Daaruit bleek dat het beloningsbeleid van 15 vergunninghouders wel voldeed of inmiddels voldoet. Hier was bijvoorbeeld (een deel van) de beloning van de eigenaar ten onrechte als variabele beloning meegenomen of was het variabele deel van de beloning niet gerelateerd aan de totale (vaste) loonsom van de onderneming. Daarnaast was er een aantal vergunninghouders die het beloningsbeleid in de tussentijd zelf al had aangepast. Bij 6 vergunninghouders is het beloningsbeleid op verzoek van de AFM aangepast. In die gevallen was er sprake van samenwerking met een of meer freelancers. Door de hoge variabele beloning van de freelancer(s) kwam het percentage variabele beloning op ondernemingsniveau boven de 20% van de totale loonsom.

Een van de uitzonderingen op de maximale variabele beloning van 20% (artikel 1:121, tweede lid, Wet op het financieel toezicht) heeft betrekking op medewerkers die werkzaam zijn onder verantwoordelijkheid van de onderneming in Nederland, waarvan de beloning niet of deels volgt uit een CAO. Als de beloning van de medewerker niet uitsluitend wordt bepaald door een CAO mag een variabele beloning hoger dan 20% worden toegekend, als wordt voldaan aan bepaalde voorwaarden. Zo mag nooit meer variabele beloning dan 100% van de vaste beloning van die medewerker worden toegekend en mag de gemiddelde variabele beloning van alle werknemers die hoofdzakelijk in Nederland werkzaamheden verrichten niet meer bedragen dan 20% van de vaste beloning op ondernemingsniveau. Voor alle variabele beloningscomponenten geldt dat de helft daarvan gebaseerd moet zijn op niet-financiële criteria.