IDD
De richtlijn Verzekeringsdistributie (IDD) is een Europese richtlijn. De IDD bevat normen over de distributie van verzekeringen, denk daarbij aan normen op gebied van transparantie en productontwikkelingsproces.
Het doel van de IDD is het creëren van een gelijk speelveld voor alle marktpartijen die bij de verkoop van verzekeringen betrokken zijn, het verbeteren van de bescherming van de consument en het bevorderen van een interne markt voor financiële diensten. De richtlijn heeft daarnaast als doel om de sancties op overtredingen te harmoniseren.
Op wie is de IDD van toepassing?
De IDD is van toepassing op (her)verzekeraars, adviseurs en bemiddelaars in verzekeringen en (onder)gevolmachtigd agenten. Maar ook op bedrijven die bemiddelen in verzekeringen als aanvulling op een product- of dienstverlening zoals een reis, fiets of een auto.
Deze partijen vallen onder de vergunningsplicht als zij aan bepaalde voorwaarden voldoen. Een daarvan is dat zij bemiddelen in een verzekering, waarvan het bedrag van de premie (op jaarbasis pro rata berekend) hoger dan €600 is
Aanpassing reikwijdtebepaling Wft
In de Wft is de reikwijdtebepaling van de wet aangepast. In de reikwijdtebepaling is vastgelegd dat de Wft niet van toepassing is op personen met een ander hoofdberoep dan bemiddelen in verzekeringen en die klanten incidenteel advies geven over verzekeringen. Denk bijvoorbeeld aan belastingadviseurs, accountants of advocaten. Deze personen mogen niet de bedoeling hebben om een verzekering af te sluiten of om de klant te assisteren bij het beheer of de uitvoering van een verzekering.
Ook is in de reikwijdtebepaling vastgelegd dat de Wft niet van toepassing is op het beroepshalve afhandelen van schadegevallen voor een verzekeraar, de schaderegeling en schade-expertise. De Vrijstellingsregeling Wft is door de wetgever aangepast. Zie daarvoor het Staatsblad.